როზმარინი ძალიან პოპულარული სანელებელია, რომელიც არა მხოლოდ არომატულ ნოტს მატებს ხმელთაშუა ზღვის კერძებს. პირიქით, როზმარინი ძალიან მრავალფეროვანია და აგემოვნებს ხორცს, თევზს და ბოსტნეულს, ასევე ტკბილ კერძებს და დესერტებს - სცადეთ ქლიავის ჯემი როზმარინის ან როზმარინის თაფლით, გემრიელი!

საიდან წარმოიშვა როზმარინი?
როზმარინი თავდაპირველად მოდის სამხრეთ ევროპის მშრალი მაკიადან და ველურად იზრდება პირენეის ნახევარკუნძულზე, ასევე საბერძნეთში, იტალიასა და ხორვატიაში.მრავალმხრივი სანელებლების მცენარე ურჩევნია მზიანი და თბილი ადგილები და ჩვეულებრივ გაშენებულია როგორც ქოთნის ან ბაღის მცენარე გერმანიაში.
ხმელთაშუა ზღვის როზმარი
როზმარინი, რომელიც ასევე ცნობილია როგორც "საკმევლის ბალახი" გერმანულ ენაზე მისი ინტენსიური სურნელის გამო, თავდაპირველად სამხრეთ ევროპის მშრალი მაკიასგან მოდის. ბუჩქი, რომლის სიმაღლე ორ მეტრამდეა, ძირითადად იბერიის ნახევარკუნძულზე იზრდება, მაგრამ ველურად იზრდება საბერძნეთში, იტალიასა და ხორვატიაში. გერმანიაში მცენარე საერთოდ არ იზრდება ისე აყვავებულად, როგორც მისი წარმოშობის ქვეყნებში - სადაც მას ასევე იყენებენ ჰეჯირების დასარგავად - მაგრამ იზრდება მხოლოდ 80-დან 100 სანტიმეტრამდე სიმაღლეზე. ისევე, როგორც ხმელთაშუა ზღვის წარმოშობის ქვეყნებში, როზმარინს აქაც სჭირდება მზიანი და თბილი ადგილი, თუმცა ის მხოლოდ ზამთარში გამძლეა. ამიტომ რეკომენდებულია ქოთნებში გაშენება, განსაკუთრებით გერმანიის ცივ რეგიონებში.
როზმარინი უკვე ძველ დროში იყო ცნობილი
გაურკვეველია საიდან მოდის სახელწოდება "როზმარინი". ზოგიერთი ექსპერტი ვარაუდობს, რომ სახელწოდება მომდინარეობს ლათინური სიტყვებიდან "ros" - "dew" და "marinus" (მნიშვნელოვანია: "ზღვის კუთვნილება"); როზმარი გერმანულად ნიშნავს "ზღვის ნამს". სხვა ენათმეცნიერები, თავის მხრივ, მცენარის სახელს ბერძნულ "rhops myrinos" -ს ასახელებენ, რაც თავის მხრივ ნიშნავს "სურნელოვან ბუჩქს". რა თქმა უნდა, ის არის, რომ ბალახს იყენებდნენ კულინარიაში და სამკურნალო ბალახად ათასობით წლის განმავლობაში. გერმანული სახელწოდება "ბრაუტკრაუტი" ძველი საბერძნეთის ნარჩენია, როდესაც როზმარინი ჯერ კიდევ სიყვარულის ქალღმერთ აფროდიტეს ეკურთხა. გერმანიაში მცენარემ საბოლოოდ იპოვა გზა მონასტრის ბაღებში გვიან შუა საუკუნეებში, მას შემდეგ, რაც ის იტალიიდან მოხეტიალე ბენედიქტელმა ბერებმა ალპებზე გადმოიტანეს. ადრეული თანამედროვე პერიოდის ცნობილი ექიმი პარაცელსუსი რეკომენდაციას უწევდა როზმარინის სამკურნალო გამოყენებას, განსაკუთრებით პოდაგრისა და რევმატიზმის დროს.
რჩევები და ხრიკები
განსაკუთრებით გემრიელი სპრეის რეცეპტი: ქლიავის, მირაბელის ქლიავის ან თეთრი ყურძნისგან დამზადებული ჯემი ძალიან ინტენსიური გემოთი, ცოტაოდენი (!) დაფქული როზმარინით შეზავებული. ეს ნაზავი არა მხოლოდ პურზე, არამედ ნადირის ხორცზეც მშვენიერი გემოთია.